Պետական համակարգում ընդունված է համարել, որ բյուջեի հատկացումների մեջ կոռուպցիոն վտանգի տակ են հատկապես ներկայացուցչական ծախսերը: Ներկայացուցչական ծախսերին բավականին խոշոր գումար է հատկացվում՝ 2018թ. բյուջեով նախագահական աշխատակազմին հատկացվել է 136 մլն դրամի, Ազգային ժողովին 222 մլն դրամի, իսկ կառավարությանը՝ 288 մլն դրամի ներկայացուցչական ծախսեր և այլն: Ներկայացուցչական ծախսերի մեջ են մտնում արտասահմանյան պատվիրակություններին դիմավորելը, նրանց համար նվերներ, հուշանվերներ ծաղիկներ գնելը, որոնք հաճախ շատ թանկ են լինում: Բայց երբեմն այդ ծախսերի մեջ են մտնում նաև տարբեր գերատեսչությունների կորպորատիվ հավաքների համար վճարվող գումարները: ՀԱԿ վարչության անդամը՝ տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանը, գտնում է, որ պետական գնումներում չարաշահումները միայն հայկական երևույթ չեն, դա հատուկ է բոլոր պետություններին: Պարզապես մի երկրում դա նվազագույնի է հասցվել, մեկ այլ երկրում՝ համատարած բնույթ է կրում: Նրա խոսքերով՝ պետական գնումները գրավիչ են այն առումով, որ պետությունը պարտաճանաչ կերպով իր վճարումները կատարում է, ու նաև այդ պատճառով էլ շատ հաճախ պաշտոնյաներին փոխկապակցված անձանց անուններով ստեղծված ընկերություններն էլ շահում են այդ գնումների համար հայտարարված մրցույթները: Սա պետական համակարգում կոռուպցիոն երևույթի կամ պետական գումարների վատնման մի տեսակ է: Մեկ այլ խնդիր է նաև բյուջեի հաշվին թանկարժեք կոնյակ, հուշանվերներ, ծաղկեփնջեր գնելը, ինչպես նաև կորպորատիվ ճոխ հավաքներ կազմակերպելը: Ի՞նչ պետք է անի նոր կառավարությունը, որպեսզի պետական համակարգում նվազագույնի հասցնի կոռուպցիան:

Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ՝ https://factor.am/55670.html